Meindert Hobbema is een Nederlandse kunstschilder die veel landschappen heeft geschilderd. In de 17e eeuw, ook wel de Gouden eeuw genoemd, werden er duizenden schilderijen gemaakt. Nederland is een land van schilders. Die schilders specialiseerden. Je kon bijvoorbeeld portretschilder worden, of van zeegezichten of bloemstillevens. Landschapschilderijen werd typisch iets van Hollanders. Dat komt omdat Holland bijna overal vlak is en dus een sytreke g horizon heeft. Horizonnen spreken tot verbeelding. Wolkenluchten trouwens ook. Toen Meindert 17 jaar oud was ging hij in de leer bij Jacob van Ruisdael, een van de beroemdste landschapschilders van die tijd. Als leerling moest je eerst boodschappen doen en helpen in het atelier, zoals verf wrijven en doeken opspannen. Maar Meindert had talent. Na niet al te lange tijd ging hij samen met zijn leermeester op pad. Ze maakten schetsen in de natuur. De schetsen gebruikten ze als voorbeeld voor hun schilderijen. Zo kwam het regelmatig voor dat ze beide een schilderij maakten van hetzelfde plekje. Meindert had een luchtige stijl, hij maakte geen sombere schilderijen. Er zit altijd veel lucht en licht in. Hij vond het het allermooiste als het zonlicht door de bomen speelde. En hij hield vooral van oude bomen langs zandweggetjes of bij een watermolen.
Waar keek Meindert naar?
Naar licht en perspectief. Hoe het licht door de bladeren speelt maar ook hoe dichtbij ver weg wordt
