detail gravure Jacob Houbraken, 1750
Rijksmuseum, Amsterdam
De Nederlandse Rachel Ruysch kon heel goed tekenen en schilderen. Het kunstenaarsbloed zat in de familie. Want haar zus Anna schilderde ook. En haar moeder had een neef, Frans Post, die was schilder van beroep. Rachels interesse voor de natuur kwam van haar vader Frederik Ruysch, die professor in de plantkunde was. Toen ze vijftien jaar oud was mocht Rachel les nemen bij een bekende bloemenschilder. Dat meisjes bij een schilder in de leer gingen gebeurde niet vaak. Dat was voor jongens. Rachel trouwde met een man die ook schilder was maar dan van portretten. Ze kregen tien kinderen. Er moest dus flink geld verdiend worden om alle kinderen te kunnen verzorgen. Toch bleef Rachel schilderen voor haar beroep. En Rachel en haar man hadden geluk. Ze wonnen de geldhoofdprijs in een loterij. Rachel werd beroemd met haar bloemenstillevens. Ze kreeg veel opdrachten uit binnen- en buitenland. Voor een Duitse vorst werd ze zelfs tot hofschilderes benoemd!
Waar keek Rachel naar?
Rachel schilderde veel bosgrondjes en planten. Maar haar grote passie was bloemen schilderen. En dan vooral het unieke moment dat bloemen in volle bloei staan. In elk jaargetijde zijn er bloemensoorten die hun kleurige koppies de wereld insteken zoals sneeuwklokjes, krokussen, tulpen, zonnebloemen en chrysanten.
Rachel wilde ze zoveel mogelijk combineren in een schilderij. Alleen in Rachels tijd bestond er nog geen fotografie. Alles moest je eerst natekenen om goed te kunnen onthouden. Wanneer je dat elk seizoen doet krijg je daar een steeds beter gevoel voor. De bloemenpracht die zo verdwijnt zijn de bloesems aan de bomen. Daar moet je razendsnel bij zijn. Anders moet je weer een heel jaar wachten.
Je ziet een paarse chrysant en een gele zonnebloem. Maar kunnen deze twee bloemen wel zo volop in bloei samen op een foto staan?
En op een schilderij?
Maak een bloemstilleven.